deze pagina is nog in bewerking

Ralph Vaughan Williams 1872-1958

Frederick Delius

Edward Elgar

Ethel Smith

William Byrd

Het Nederlandse concert

Op 13 maart 2022 werd het Nederlandse concert alsnog uitvoeren met de wereldpremière van:
Jeroen Spitteler, ‘The Canticle of Brother Sun and Sister Moon’

Overige werken

Johan Wagenaar, Romantisch Intermezzo
– Een prachtig en toegankelijk vroeg-romantisch werk van deze onvolprezen en in zijn tijd gevierde componist.

Willem Pijper, 6 Adagio’s
– Deze muziek is geschreven voor gebruik tijdens ceremonies van de Vrijmetselaarsloge waar Pijper lid van was. Vanwege de Duitse inval in 1940 en het harde optreden van de Nazi’s tegen de vrijmetselaars, moest uitvoering en opname van dit werk uitgesteld worden tot na de oorlog. Pijper heeft dat zelf niet meer meegemaakt. Bij leven was Pijper onder andere docent compositie en instrumentatie aan het Amsterdams Conservatorium.

Gerard von Brucken Fock, Bretonsche suite
– Fock was een componist, pianist en kunstschilder die een groot deel van zijn leven in Amsterdam woonde en werkzaam was. Tijdens zijn leven trok hij ook door Europa, onder andere om voor het Leger des Heils zielen te werven met een draagbaar orgel. In zowel zijn schilderwerk als zijn muziek werd hij sterk geïnspireerd door de zee, wellicht ook omdat hij in Zeeland opgegroeid was. Onder tijdgenoten in binnen- en buitenland werd hij geprezen en gelauwerd als Neerlands geniaalste componist, hoewel zijn naam nooit in de bovengenoemde cartouches van het Concertgebouw terecht is gekomen.

Carlo Huffener, ‘Hete Zomer Serenade’
Zoals de titel van het stuk al doet vermoeden, is een eerste concept ontstaan tijdens de zeer warme dagen van juli en augustus 2019. De loomheid van die dagen komt tot uiting in het adagio dat ingeklemd is tussen de opgewektere delen aan het begin en het einde van het stuk.

Dit concert werd mede mogelijk gemaakt door een subsidie van De Stichting Amsterdams Fonds voor de Kunst

‘The Canticle of Brother Sun and Sister Moon’ is geïnspireerd op een hymne uit de twaalfde eeuw. Een lied dat Franciscus van Assisi schreef tegen het einde van zijn leven: het Zonnelied of het Lied van de Schepping, zoals het ook genoemd wordt. De zon, de maan, de sterren, de wind de vier elementen worden liefdevol aangesproken (‘broeder en zuster’) en gevraagd te zingen voor God en Hem te prijzen (‘Laudato sie, mi Signore’). Hetzelfde vraagt hij de aarde, de planten, de dieren en ook de mensen die liefhebben en vergeven en de mensen die lijden en die verdrukking doorstaan.

Zelfs de menselijke dood roept hij op. Een bonte en onthutsende verzameling. Zoals Jeroen Spitteler het verwoordt: “Het fascineert me en het verwart me tegelijkertijd. Wandelend op de hellingen van de Subasio, de berg die boven Assisi uittorent, vond ik de eerste klanken voor dit stuk. Later die middag vond ik de weg naar het zonnelied. In het dal voor Assisi zag ik het bronzen beeldje van Franciscus op de plek waar hij ooit zat voor het door hem gerepareerde klooster van San Damiano. Op dat moment was hij lichamelijk heel zwak en leed onder zware psychische druk. Hij werd met bezorgdheid omringd en terwijl iedereen dacht dat hij het niet lang meer zou maken, componeerde hij het Zonnelied”.

Een Scandinavisch concert

Op vrijdagavond 5 november 2021 speelden we Scandinavische werken.

Het concert vond weer plaats in De Dokzaal, Plantage Doklaan 8 Amsterdam.

We speelden de volgende werken:

Fratres voor blazers van Arvo Pärt

De Suite Pelléas en Mélisande van Jean Sibelius

Saga-Drøm van Carl Nielsen

De Lyrische Suite op. 54 van Edvard Grieg